ekpaideutikh drash

Σε όλους έχει συμβεί να πέφτουμε ψυχολογικά. Κάποια στιγμή στη ζωή μας βιώσαμε ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα. Εκεί που νιώθαμε καλά ξαφνικά χωρίς ιδιαίτερα εμφανή λόγο, σκέψεις ξεπηδάνε από το μυαλό και οδηγούν σε συμπεριφορά που αγγίζει τα όρια της κατάθλιψης. Πίσω από όλο αυτό το ψυχικό μελόδραμα υπάρχουν υποσυνείδητες σκέψεις, παλιές πεποιθήσεις που εδραιώθηκαν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, άγχη και φοβίες που το οικονομικό σύστημα μας προκαλεί. Τι συμβαίνει λοιπόν ; Αν βγουν προς τα έξω λοιπόν όλες αυτές οι εδραιωμένες σκέψεις και πεποιθήσεις το άτομο θα παρουσιάσει ψυχολογικές μεταπτώσεις και αλλαγή διάθεσης. Συνήθως αυτή η αντίδραση καταλαγιάζει μετά από το πρώτο ξέσπασμα και το άτομο επανέρχεται σε ένα φυσιολογικό επίπεδο χωρίς καμία παρέμβαση. Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται η κακή διάθεση να παραμείνει και οι άσχημες σκέψεις να ανακυκλώνονται. Αυτό θα προκαλέσει την επιδείνωση της ψυχικής υγείας του ατόμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται απα

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες φαινομένων βίας και επιθετικότητας μεταξύ παιδιών και εφήβων. Πως θα απαλλαχτεί η κοινωνία από μια τέτοια νοσηρή συμπεριφορά;; Ποιοι είναι υπεύθυνοι για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Όλοι γνωρίζουμε πως τα παιδιά απορροφούν σαν σφουγγάρια τα εξωτερικά ερεθίσματα από το περιβάλλον τους. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς είναι τα πρωταρχικά πρότυπα της μιμητικής συμπεριφοράς των παιδιών. « Μα δεν είμαστε βίαιοι εμείς», θα αναρωτηθούν πολλοί γονείς…. Και όμως είμαστε…. Ας δούμε ένα παράδειγμα : Πατέρας οδηγεί με τον 3χρονο γιο του καλά δεμένο στο καθισματάκι του. Σε ένα σημείο του δρόμου ένα αυτοκίνητο σταματημένο με αλαρμ τον αναγκάζει να ακινητοποιήσει το όχημα. Η υπομονή του εξαντλήθηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα αυτής της αδικαιολόγητης αναμονής γι αυτόν. Από το μπροστινό όχημα ο οδηγός βοηθά να αποβιβαστεί ένας ηλικιωμένος άντρας, ο οποίος με δυσκολία κινείται. Ο πατέρας φανερά εξοργισμένος αρχίζει να κορνάρει μανιασμένα. Τα ξέφρενα κορνα